|
|
| |
|
 |
| |
شنبه، مرداد ۰۳، ۱۳۸۳
شايد بتوان گفت يكي از مهمترين دستاوردهاي انقلاب صنعتي و پيشرفت بشر در عرصه علم و تكنولوژي، كاهش زمان فعاليت انسانها جهت تامين نيازهاي ابتدايي زندگي و افزايش اوقات فراغت آنهاست. انسان مدرن مي تواند ساعات قابل ملاحظه اي را به خود اختصاص دهد و به آنچه دوست دارد بپردازد. در خلوت خودآزادانه بينديشد و تخيل كند. لحظات خوشي را در كنار نزديكانش بگذراند و به تبادل سخن وفكر با انسانهاي ديگر بپردازد. ولي از همان آغاز، پر كردن اوقات فراغت انسانها به معضلي بزرگ بدل گشته است. البته سرمايه داري مدرن آنقدر هوشمند است كه بتواند با يك محاسبه ساده به اين موضوع پي ببرد كه اگر فقط نيم ميليارد از كل جمعيت كره زمين روزانه يكساعت با جديت به تفكر بپردازند هر روز بيش از 5000 سال كه تقريبا معادل كل تاريخ تفكر بشريست، فكر مفيد توليد شده است. اگراز اين روزي 5000 سال 10 سال آن صرف نقد سيستم حاكم شود، شايد بتوان در مدت معقولي راه حلي براي تحليل وضع موجود، گريز از آفات آن و در نهايت مبارزه در جهت تغييرش پيدا كرد. شايد اين امر بتواند تا حدودي تلاش بي وقفه سيستم سرمايه داري را جهت پر كردن اوقات فراغت مردم با سرگرميهاي بي خطر و فراهم كردن خوراكهاي فكري حاضر و آماده براي آنها را توجيه كند. بمباران تبليغاتي مردم در رسانه هاي مختلف مي تواند اقتصاد سرمايه داري را رونق دهد و به مردم يادآوري كند كه بايد هر روز بي وقفه به فكر ارتقاي مادي زندگي خود باشند. آدمهاي بي نوايي كه خسته از كار روزانه خود برگشته اند بايد انگيزه لازم جهت جان كندن فردا را كسب كنند تا چرخهاي اقتصاد دنيا از حركت باز نايستد.
|
|
 |
|
 | |
|
